21 czerwca Muzyka miała swoje imieniny, wobec których nie mogliśmy pozostać obojętni.
Wprosiliśmy się na imieninową imprezę na Chmielną, gdzie przez godzinę oddawaliśmy solenizantce należną cześć.
Niełatwo było przedrzeć się (dosłownie i w przenośni) przez uliczny hałas i skandujących EURO-kibiców, jednak silą spokoju i swoich gardeł opanowaliśmy sytuację. Publiczność była wdzięczna i nie szczędziła braw, co dodawało nam kurażu przed śpiewaniem coraz to trudniejszych pieśni.
Dobrym wyznacznikiem zainteresowania przechodniów jest chyba ich zachowanie związane z wyciąganiem słuchawek z uszu, a potem czas po jakim słuchawki znów do uszu wracają. Zbyt zajęta śpiewaniem nie prowadziłam statystyk, ale jako żywo każdy przechodzień ze słuchawkami, odłączywszy się na moment od swojej muzyki z kieszeni, nie wracał do niej aż do czasu kiedy znikał mi na horyzoncie (a w międzyczasie potrafił i przystanąć! potrafił i nas nagrywać!) - dodatkowy wniosek płynący z tej obserwacji taki, że pieśń nasza niosła się być może aż po horyzont :)
Dobrym wyznacznikiem zainteresowania przechodniów jest chyba ich zachowanie związane z wyciąganiem słuchawek z uszu, a potem czas po jakim słuchawki znów do uszu wracają. Zbyt zajęta śpiewaniem nie prowadziłam statystyk, ale jako żywo każdy przechodzień ze słuchawkami, odłączywszy się na moment od swojej muzyki z kieszeni, nie wracał do niej aż do czasu kiedy znikał mi na horyzoncie (a w międzyczasie potrafił i przystanąć! potrafił i nas nagrywać!) - dodatkowy wniosek płynący z tej obserwacji taki, że pieśń nasza niosła się być może aż po horyzont :)
Po występie odpowiadaliśmy na szereg pytań z cyklu kto my, dlaczego robimy co robimy i co my właściwie robimy.
No przecie, że ŚPIEWAMY!
