Stawiłyśmy się ok. 12.45 i czekałyśmy na naszą zgraną-rozśpiewaną grupę, a tu…cisza.
Nikogo.
O 13 przyszła pani Ola. Hurra! Ale 15 minut później wciąż tylko jedno miejsce zajęte. Powoli zaczynałyśmy nerwowo krążyć po sali. Zuza wykręcała kolejne numery, ale nikt nie odbierał. Co się stało? Pani Maria dziś w pracy. A od reszty – żadnych wieści. Po chwili zjawiła się Pani Lesia. Już dwójka! Zaczęłyśmy więc kameralnie - od spokojnej pieśni nuconej przez ukraiński duet.
I wtedy – a była już chyba 13.25 – drzwi się otworzyły! Obie Panie Nadie, Pani Halina, Pani Olga oraz Pan Wasyl i dwóch właścicieli niskich głosów w końcu dotarli!
Takie chwile uświadamiają, jak bardzo cieszy obecność każdego. Jak ważne jest to, że jesteście z nami!
Zaczęliśmy nieco później, więc było trochę tak, jak powiedziała pani Nadija: „za dużo gadania”. Bo trzeba było omówić koncert, zastanowić się kogo zaprosić na najbliższą niedzielę. No i zdecydować jakiej nowej pieśni się nauczymy, a potem dogadać się która wersja tejże jest prawidłowa. Pojawił się znów ruszniczek, a w kolejnej pieśni cyganka i cygan oraz problemy rytmiczne.
Po śpiewaniu ruszyliśmy z Centrum Powitania na wizję lokalną do Muzeum Etnograficznego, które będzie nas gościć za tydzień. Na miejscu, czekając na obejrzenie sali, doszło do próby negocjacji, których podjął się samozwańczy manager grupy – pan Wasyl. Zuza dzielnie reprezentowała interesy Rozśpiewań. A co było dalej? Czy udało się obejrzeć salę?
co było dalej?dalej było ciche nucenie przed salą, które towarzyszyło nam niecierpliwemu oczekiwaniu na otwarcie drzwi muzeokina. myślę, że sala wywarła wrażenie na grupie ;) myślę też, że oferuje nam wiele możliwości, co z nimi zrobimy czas pokarze. możemy stać na scenie, możemy stać przed sceną, możemy stać w kręgu wśród ludzi. na pewno możemy się tam dobrze bawić i na pewno możemy tam dobrze brzmieć :)
i znów - trzymajcie kciuki! lub jeszcze lepiej, trzymając kciuki wpiszcie sobie w kalendarzu 12 września termin zarezerwowany dla kochanych Pań i Panów Ukrainek i Ukraińców. 13-16... tak mniej więcej przedstawiają się ramy nadchodzącego spotkania, podsumowującego nasze wakacyjne śpiewanie :D
foto: Zuza Krynicka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz